O kobietach, które podbiły kosmos! - "Kosmiczne dziewczyny" Libby Jackson [RECENZJA]

Ręka w górę; kto kiedyś w dzieciństwie chciał zostać astronautą? Albo kto w chwili obecnej spogląda w gwiazdy z pożądaniem i ciekawością? Śledzi każdy krok NASA i zastanawia się, kiedy nastąpi dzień, w którym człowiek postawi stopę na planecie innej niż Ziemia? Przyszłość owiana jest tajemnicą, nie za bardzo możemy teraz przewidzieć, co i kiedy nastąpi, ale pamiętajmy, że historia lotów w kosmos nie raz potrafiła zaprzeć dech w piersiach!

Jeśli sądzicie, że podbijanie kosmosu to od początku do końca była domena mężczyzn, to się mylicie. Nie jedna kobieta trafiła do ośrodka badawczego, dorzuciła swoje trzy grosze w skomplikowanych obliczeniach, czy ostatecznie odwiedziła ISS! Kosmiczne dziewczyny to książka zawierająca 50 historii o trochę ponad pięćdziesięciu kobietach, które odegrały jakąś rolę w historii badań kosmosu, nie raz przesuwając jakąś granicę, będąc „pierwszymi kobietami” w danej dziedzinie.

Zacznę trochę od tyłu, bo… od obrazków, których w tej książce jest w bród. Schemat mamy prosty; dostajemy jedną stronę zwięzłego tekstu, potem dostajemy ilustrację a4, potem znowu stronę tekstu, potem znowu ilustrację. Za grafiki odpowiada cały sztab ludzi, którzy potem zostają wymienieni z imienia i nazwiska przy swoich pracach, by ciekawy czytelnik (patrz ja!) mógł poznać ich inne dzieła, a uwierzcie mi, naprawdę warto, bo wszystkie ilustracje są piękne!

Kosmiczne dziewczyny na każdym kroku udowadniają, że kobieta jest równie pożądana w nauce co mężczyźni, a wszystkie uprzedzenia związane z płcią piękną de facto nie mają żadnego sensu, bo przecież to nie od wyglądu zależy, a od ciężkiej pracy i tego, co ma się w głowie. Bohaterki nie miały łatwej drogi do przejścia, bo niestety, początek podboju kosmosu przypadł na czasy dyskryminacji płci i przekonań, że kobieta nadaje się tylko do gotowania i rodzenia dzieci, nie powinna w ogóle myśleć o nauce, ale na szczęście znalazły się odważne gotowe do przełamania tych stereotypów i po części zmieniając świat, udowadniając, że wystarczy tylko chcieć, by móc.

Chociaż autorka – Libby Jackson - wielokrotnie podkreśla, że kobiety nie miały łatwo, to jednak mimo wszystko ich trudną drogę do spełnienia swoich marzeń streszcza w dwóch zdaniach, w ogóle nie skupiając się na ich porażkach i wielokrotnych odrzuceniach, a przechodząc od razu do sukcesów. Rozumiem, że chciała pokazać tylko te dobre strony i potencjalnie zachęcić młode dziewczyny do spojrzenia w stronę nauki, jednocześnie nie pisząc elaboratu na temat każdej z astronautek, ale naprawdę ciekawiło mnie, jak dokładnie te babki to zrobiły, że to zrobiły. Ile rzeczy musiały poświęcić? Jak bardzo społeczeństwo było przeciw ich decyzjom? Z tej publikacji nie dowiemy się na ten temat zbyt wiele.

Ale czy to znaczy, że w książce nie znajdziemy nic o kosmicznych katastrofach? Oczywiście, że znajdziemy bo nie sposób byłoby je zupełnie pominąć. Po prostu autorka sama narzuciła sobie taką na nie inną konwencję na pisanie, by przekazać czytelnikowi jak najwięcej skondensowanych faktów w małej objętości tekstu (pamiętajcie, że na jedną bohaterkę przypada tylko jedna strona a4). Pokazano tu między innymi kobiety biorące udział w feralnej misji promu Columbia czy porażkę misji z 1986 roku do której doszło przez ludzką brawurę. Jednak autorka przedstawia wszystkie te wydarzenia w bardzo suchy sposób, przez co czytelnik w ogóle nie poczuje żadnego ładunku emocjonalnego. Ewentualnie można się zaśmiać pod nosem, bo niektóre wypadki wynikały po prostu z głupoty i ironii losu.

Za to Kosmiczne dziewczyny to kopalnia ciekawych anegdotek na temat podbojów kosmosu, z udziałem kobiet, oczywiście. Wiedzieliście, kto jako pierwszy przebiegł maraton w kosmosie? Na ruchomej bieżni pokonała odpowiednik 42 kilometrów biorąc udział w maratonie bostońskim! Albo kim były kobiety odpowiedzialne za szycie ubrań pozwalającym astronautom wyjść i podbić Księżyc? Ich wysiłek został doceniony nawet przez samego Jima Lovella, który chcąc nie chcąc musiał przetestować strój na własnej skórze. Jest tu także krótka historia pani dietetyk, która była odpowiedzialna za dobranie odpowiedniego jedzenia dla członków misji. O, dowiemy się też co czuły żony astronautów, gdy ich małżonkowie byli zajęci podbijaniem kosmosu!

Kosmiczne dziewczyny to książka, po którą naprawdę warto sięgnąć, choć ma trochę podręcznikowy wydźwięk, ale jeśli interesuje was kosmos, to gorąco polecam. Nie jest kierowana ona do konkretnej grupy wiekowej, więc spokojnie każdy z was może się za nią zabrać, nieważne, czy jest małą dziewczynką, czy młodym studentem, czy może sam ma już dzieci i wnuki, nie ma tu ograniczeń wiekowych! Historie zawarte w tej książce spełniają trzy warunki; inspirują (jakby ktoś jeszcze chciał zmienić swoją ścieżkę zawodową i spróbować sił w NASA), edukują (można się naprawdę dużo dowiedzieć o podbojach kosmosu) i dostarczają rozrywki (bo całość jest napisana w lekki i przyjemny sposób).

Także… zapinamy pasy i lecimy podbijać kosmos wraz z Kosmicznymi dziewczynami? 

Fakty objawione: 

Tytuł: Kosmiczne dziewczyny
Tytuł oryginału: A Galaxy of Her Own

Autor: Libby Jackson
Tłumaczenie: Ewa Borówka

Wydawnictwo: Wydawnictwo Kobiece

Ilość stron: 144

Grubość grzbietu: 1,4 cm

Cena: 49,90 zł

Mobilność: M+