Wracamy i poznajemy niecodzienność Niziny - "Na krawędzi mroku" Jeff Giles [RECENZJA KSIĄŻKI]

Na premierę tej książki czekałam chyba podświadomie. Pierwszy tom podczas czytania wydawał mi się być naprawdę całkiem niezły, ale miał wiele wad. I to takich, które mnie bardzo kłuły w oczy i denerwowały. Nawet nie sądziłam, że zdecyduję się sięgnąć po drugi tom. Za to po kilku miesiącach, moje zdanie na temat Na krawędzi wszystkiego zaczęło się zmieniać – na tę dobrą stronę. Ilekroć ktoś pokazywał tę powieś na Instagramie czy na blogu, robiło mi się ciepło na serduchu. I za każdym kolejnym razem, gdy ją gdzieś widziałam, zaczynałam bardziej ją lubić, bo przypominałam sobie jej wszystkie zalety. Dlatego, gdy niedawno ukazał się drugi tom, pobiegłam po niego szybciej niż do autobusu!

Iks jest tajemniczym nieznajomym, jedną wielką niewiadomą. Wyrasta prawie jak spod ziemi i wkracza do życia Zoe, zwykłej dziewczyny ze zwariowaną matką i kochanym bratem, wywracając je do góry nogami. Po wydarzeniach z Na krawędzi wszystkiego Iks wraca na Nizinę, ale już obmyśla plan, jakby stamtąd uciec. Jednak zanim to się stanie, zaczyna odkrywać tajemnice swojego pochodzenia; kto, z kim i dlaczego?

Jak tak patrzę na moją recenzję pierwszej części (opublikowałam ją rok temu w listopadzie!), to zasadniczo co do drugiej mam te same uwagi. Chociaż nie, może nie tak do końca. Ale to zaraz wam wszystko wyjaśnię, bo w sumie to trochę bardziej złożona sprawa.

W pierwszym tomie bolał mnie miszmasz gatunkowy. Pierwsze kilkadziesiąt stron było świetnym thrillerem, potem wkroczył wątek fantastyczny, potem obyczajowy, a potem jeszcze romans. Kłuł mnie w oczy brak naturalnego przejścia pomiędzy tymi kolejnymi wątkami. Najpierw autor budował świat w sposób realistyczny, by później go zupełnie zburzyć i wprowadzić aspekty fantastyczne, bez żadnego wiarygodnego połączenia jednego z drugim. A do tego romans pomiędzy dwójką głównych bohaterów to było trochę takie insta love, trochę (a nawet bardzo) przerysowane. I ja naprawdę bym się obyła bez tej ich miłości.

Za to tom numer dwa fabularnie niewiele ma wspólnego z pierwszym. Po pierwsze – od samego początku siedzimy w fantastyce młodzieżowej, co do tego nie ma żadnych wątpliwości. Większość akcji jest na Nizinie, dzięki czemu możemy dowiedzieć się wielu ciekawych rzeczy o tym miejscu – dla mnie to ogromny plus. Jakimi prawami rządzi się ten świat, dlaczego tak a nie inaczej czy o co w ogóle w nim chodzi. Na te pytania autor w końcu nam udziela odpowiedzi. Po drugie – nie skaczemy pomiędzy gatunkami. Pozostajemy w tej fantastyce, ewentualnie przy obyczajówce, ale przejścia pomiędzy nimi są naturalne. Nie zmieniło się tylko jedno – wątek miłosny. Okrutnie mi on tu nie gra. Zachowanie Iksa jeszcze jest okej, wydaje się zrozumiałe i normalne. Ale Zoe? Czy naprawdę tak wyraża się siedemnastolatka? No nie… (a byłam siedemnastolatką dwa lata temu więc jeszcze coś pamiętam).

I chociaż wiele rzeczy zostało poprawionych bądź dopracowanych w Na krawędzi mroku, to jakoś pierwszy tom czytało mi się o wiele lepiej. Jakoś bardziej przypadł mi do gustu ten thrillerowy aspekt fabuły z samego początku książki i potem sposób, w jaki autor z tego wybrnął. Część druga jest zdecydowanie mroczniejsza, bardziej złożona i tajemnicza. Odkrywamy tu nowy świat, a przy okazji szukamy odpowiedzi na pytania o przeszłość głównego bohatera, co także jest ciekawe, ale wiecie, do mnie jednak trochę mniej przemawia.

Z tą dylogią jest trochę jak ze Szklanym tronem; pierwsze dwa tomy opowiadają zupełnie inną historię niż pozostałe. Ale mimo to zarówno Na krawędzi wszystkiego jak i Na krawędzi mroku czytało mi się bardzo przyjemnie i serdecznie wam polecam! Historia Zoe i Iksa jest warta uwagi, a jej niepodważalnym plusem jest fakt, że jest skończona i zamknięta w dwóch tomach (chyba, dobrze mówię, prawda?), także można czytać bez frustracji, że fabuła donikąd nie zmierza.

Ja całym sercem zostaję przy części pierwszej i wam też ją bardzo mocno polecam! Będzie ona idealną lekturą na zbliżające się mroźne wieczory. A drugi tom? Jeśli wam się spodoba pierwszy, to koniecznie sięgnijcie po kontynuację. Ale w sumie nawet jak wam się nie spodoba, to z drugim warto się zapoznać, bo są od siebie naprawdę bardzo różne. Więc może akurat. 

Fakty objawione: 

Tytuł: Na krawędzi mroku
Tytuł oryginału: Brink of Darkness

Autor: Jeff Giles
Tłumaczenie: Marta Duda-Gryc

Wydawnictwo: IUVI

Ilość stron: 360

Grubość grzbietu: 2,6 cm

Cena: 34,90 zł

Mobilność: M