Książka o składaniu origami? - "Papierowy mag" Charlie N. Holmberg [RECENZJA]

Czy możemy poświęcić chwilę na zachwyt tym cudownym polskim wydaniem? Twarda matowa oprawa, srebrne zdobienia, cudowne grafiki, piękne wykończenia rozdziałów, krwiście czerwona wklejka… mogę na tę książkę patrzeć godzinami, a i tak zachwytom nie będzie końca!

Marzeniem Ceony jest zostanie Wycinaczem czyli specjalistą od magii metalu. Jednak, gdy dziewczyna kończy szkołę, nikt nie pyta o jej zamiary i wbrew jej życzeniom wyznaczono ją do bycia papierowym magiem, Składaczem, bo obecnie mało jest magów bratających się magią papieru i należy wypełnić tę lukę. Tym sposobem trafia do ekscentrycznego Emery’ego, który zostaje jej mentorem. Wkrótce pojawia się nieznajoma kobieta władająca zakazaną magią, która kradnie serce Emery’ego i znika, a Ceony zostaje wmanewrowana w odsiecz ratunkową.

Bezapelacyjnie autorka miała świetny pomysł na świat przedstawiony. Podział magów na tych od papieru, metalu i innych, to strzał w dziesiątkę. Nigdy nie czytałam o magach, którzy zgłębialiby tajemnice papieru i to właśnie w tej dziedzinie rozwijali swoje umiejętności.

Jednak posiadanie świetnego pomysłu to nie wszystko. Papierowy mag jest książką bardzo krótką jak na taką z gatunku fantastyki – ma zaledwie 250 stron i… jest bogata w akcję, na każdej stronie coś się dzieje, ale jednocześnie dobre tempo fabuły zaserwowano nam kosztem fikcyjnego świata.

Autorka w bardzo ubogi sposób przedstawiła nam angielskie realia, w których żyje Ceony. Tak naprawdę nie wiemy, co i jak działa, ani dlaczego tak właśnie się dzieje. Poza tym, że mamy ten główny podział magów na dobrych (papier, metal) i złych, to nie mamy nic więcej. Ale co to są ci papierowi magowie? Dlaczego są tacy ważni, że główna bohaterka zostaje zmuszona do uprawiania tego zawodu wbrew swoim początkowym chęciom? Dlaczego magów tego konkretnego rodzaju jest tak mało, że takie sytuacje mają miejsce? Są to dla mnie podstawowe pytania, na które niestety nie otrzymałam odpowiedzi. Za to moje pojęcie o magii papieru po skończeniu tej powieści jest takie, że to po prostu ludzie profesjonalnie zajmujący się sztuką składania origami, a jest to pojęcie bardzo skrótowe i pobieżne, bo… autorka kompletnie nie rozwinęła tego tematu i nie zatroszczyła się o wzbudzenie w czytelniku innych odczuć.

Zdecydowanie bardziej można by było rozwinąć te realia i poszaleć z fizyką, która rządzi tym światem. Obecnie nie jest źle, bo na szczęście nic sobie nie przeczy ani też nie znalazłam żadnych dziur fabularnych. Po prostu autorka postawiła na wartką akcję, a nie na opisy świata przedstawionego, co wzbudza w czytelniku niedosyt i chęć kontynuowania lektury, by znaleźć odpowiedzi na nurtujące nas pytania.

Do plusów wracając! Mamy tutaj super klimat, który czuć na każdej stronie. To, co zawarłam w krótkim streszczeniu książki na początku recenzji, to tylko przedsmak tego, co nas czeka. Podróż, którą odbywa nasza główna bohaterka jest fenomenalna, ciekawa i wciąga czytelnika. Po prostu chce się czytać o jej przygodach.

Sam ten świat przedstawiony niesamowicie mnie intryguje. Może właśnie dlatego, że mam do niego tak dużo pytań i głęboko wierzę, że autorka specjalnie zostawiła sobie jakieś asy w rękawie i w kolejnych częściach wykorzysta je tak, że majtki spadną mi z czterech liter z wrażenia.

Także chociaż zarzucam Papierowemu magowi ubogo zbudowany świat, to to wcale nie jest jakąś ogromną wadą! Charlie N. Holmberg postawiła w tym temacie na minimalizm i prostotę, bez zbędnego owijania w bawełnę, co w sumie nie wychodzi powieści na złe. Bo jednak mimo wszystko bardzo miło spędziłam czas przy lekturze, czuje się zaintrygowana fabułą, polubiłam bohaterów, kibicuję im i czekam na kolejne tomy, bo głęboko wierzę, że będą lepsze i wszystkie niejasności się tam wyjaśnią.

Widzę potencjał na super serię także… czy mogę poprosić o kolejny tom?

Fakty objawione: 

Tytuł: Papierowy mag
Tytuł oryginału: The Paper Magician

Autor: Charlie N. Holmberg
Tłumaczenie: Monika Wiśniewska

Wydawnictwo: Young

Ilość stron: 264