Recenzja| Rywalki - Kiera Cass

Kiera Cass stworzyła dystopijną wizję przyszłości. Stany Zjednoczone po czwartej wojnie światowej już nie istnieją. Na ich gruzach powstało zupełnie nowe państwo, Illea. Po demokracji także nie zostało już śladu. Powróciła monarchia. Illeą włada rodzina królewska, a książę jest w odpowiednim wieku, by rozglądać się za przyszłą żoną.


W nowo powstałym kraju panuje podział na klasy społeczne. Każda z nich ma przypisany numer. Jeden oznacza rodzinę królewską, a Osiem – bezdomnych i żebraków. Dwójki i Trójki żyją w luksusie, ale gdy numer maleje, majątek mieszkańców także.

Główna bohaterka, America, oraz jej rodzina, pochodzą z klasy numer Pięć. Dziewczyna dorabia sobie śpiewaniem u bogatszych mieszkańców. W końcu nie przypadkiem na nazwisko ma Singer. Spotyka się ona w tajemnicy z Aspenem, który niestety jest od niej niższy rangą – jest Szóstką. Ich związek nie ma szans. Gdy będą razem, nie będą w stanie się utrzymać.

Oglądaliście może reality show w stylu Kto poślubi mojego syna? albo Rolnik szuka żony? Zaraz po polskiej premierze nie interesowałam się książką. Przeczytałam ją dopiero niedawno. Gdy te „seriale” robiły furorę w telewizji. Moje pierwsze skojarzenie było właśnie takie; Rywalki będą utrzymane w podobnym stylu. Dałam im jednak szansę. Przecież polskie i tanie zapychacze czasu antenowego na pewno nie dorównują amerykańskiej powieści. I bardzo dobrze, że sama się przekonałam oraz wyrobiłam sobie własną opinię.

Pewnego dnia  ogłoszona zostaje Selekcja przez rodzinę królewską. Młody książę szuka żony. Wszystkie dziewczęta, które mają więcej niż szesnaście, ale mniej niż dwadzieścia lat mogą wziąć w niej udział. Drogą losowania ma zostać wybranych trzydzieści pięć szczęśliwych. Trafią one do zamku, by tam książę Maxon mógł je poznać, sprawdzić i wybrać tę jedyną.

Uczestniczki obserwowane są przez cały czas ich pobytu na dworze. Kamery śledzą każdy ich ruch. Biorą one udział w wystawnych kolacjach, noszą piękne i drogie suknie, ale przede wszystkim kłócą się ze sobą, intrygują i robią wszystko, by zdobyć księcia.

Dla Americi jest to szansa na nowe życie. Gdy wysyła zgłoszenie do Selekcji, robi to z rozsądku, ale także i pod presją, jaką wywiera na niej Aspen. Wie, że swoją kandydaturą zapewni rodzinie lepszy byt. Gdyby została wybrana, jej bliscy dostaliby wyższy numer. Mieliby więcej możliwości rozwoju i zarabiania pieniędzy. A jeśli America by wygrała? Wtedy jej rodzina żyłaby jak u pana Boga za piecem. Co jednak z jej uczuciami? Przecież nigdy nie pokocha Maxona. To Aspen jest miłością jej życia. Będzie musiała poświęcić swoje szczęście dla dobra rodziny?

America nie pragnie władzy ani korony. Wielkim zaskoczeniem jest dla niej fakt, że została wybrana. Jest o krok bliżej do szczęścia bliskich. Musi jedynie pokonać trzydzieści cztery dziewczyny. Ale to nie staje się dla niej najważniejsze. Gdy trafia do zamku, nie traci swojej natury. Nie obchodzi ją wystawne życie. Nie bierze udziału w kłótniach o księcia i nie robi wszystkiego, by mu się dopasować. Trochę inaczej niż powinna, prawda? Jakby przestało jej zależeć. Choć w sumie nigdy nie zależało…

Kolejne skojarzenie, które nasuwa się na myśl, to baśń o Kopciuszku. Przyszły władca urządza wystawny bal, na którym ma znaleźć dla siebie żonę. Zwykła i biedna dziewczyna trafia na niego z pomocą magii. Zakochuje się w księciu i zamienia łachmany na piękne suknie.

Są jeszcze Igrzyska Śmierci. Pewna pula, z której losuje się określoną ilość osób. Rywalizacja o koronę. Podział na klasy społeczne. Motyw chronienia rodziny, zostawienia ukochanego, by walczyć w ich imieniu o lepsze życie. Brzmi znajomo? A Niezgodna? Tam było pięć frakcji. Grupowanie społeczeństwa ze względu na określone umiejętności. W Rywalkach mamy ze względu na zamożność.

Przez pierwsze kilkanaście stron możemy podchodzić bardzo sceptycznie do tej książki. Dużo podobieństw do innych pozycji… Czasem można odnieść wrażenie, że Kiera Cass nie wymyśliła niczego nowego. Ot co, połączyła kilka wcześniejszych historii. Dodatkowo rozbudowała to na trzy tomy i dodatkową czwartą część, która ma dopiero mieć swoją premierę, a mówi o czasach o dwadzieścia lat późniejszych od tych opisanych w pierwszej części.

Rywalki zdecydowanie powielają schemat. Nie często jednak czyta się książki o rodzinie królewskiej, intrygach dworskich i polityce, które nie byłyby osadzone w czasach średniowiecznych. Powieść na swój sposób jest oryginalna. Nie uświadczymy w niej zawrotnych zwrotów akcji, ale razem z główną bohaterką będziemy zakochiwać się albo w Maxonie, albo w Aspenie. Będziemy wraz z nią irytować się na poszczególne postaci i domagać się sprawiedliwości.

Oprócz Rywalek, nakładem wydawnictwa Jaguar, ukazała się także druga część, Elita, oraz trzecia – Jedyna. Są to prosto napisane powieści dla młodzieży. Stanowić one mogą dobrą odskocznię od rzeczywistości. Magiczna historia o niespełnionej miłości romantycznej oraz tej do rodziny. Dodatkowo książki mają cudowne okładki. Są to chyba jedne z najpiękniejszych, jakie kiedykolwiek widziałam.

Mimo wielu wad, jakie te książka posiada, ma też zalety. Każdy inaczej ocenia, co dla niego jest dobre. Nie warto osądzać na podstawie cudzych opinii. Polecam samemu przeczytać Rywalki i wyrobić sobie o nich własne zdanie. Albo się je pokocha, albo znienawidzi. Ja zdecydowanie należę do tej pierwszej grupy. Nie pałam do nich bezgraniczną miłością, ale podobały mi się i zamierzam sięgnąć po kolejne tomy.