Recenzja| Przez burze ognia - Veronica Rossi

Veronica Rossi spędziła większość swojego dzieciństwa przeprowadzając się. Przez pewien czas mieszkała w Meksyku i Wenezueli. Ukończyła studia na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles. Cykl, który rozpoczyna Przez burze ognia, jest jej debiutem literackim.

Jak wyobrażamy sobie przyszłość? Ciągłe wojny, konflikty międzynarodowe i przede wszystkim, duży rozwój technologii? A może wyobcowanie jednego kraju z obawy przed innymi? Strach przed nieznanym, odcięcie się od reszty społeczeństwa… Taką sytuację spotykamy w powieści Veronici Rossi.

Nastoletnia dziewczyna o imieniu Aria żyje w Reverie, w Podach. Stwórcy uznali budowę ich za najlepsze wyjście, by przetrwać. Coś na kształt zamkniętej przestrzeni ma chronić Osadników przed dzikim światem zewnętrznym. Ludzie tak długo pozbawieni są możliwości wyjścia, że obszar poza granicami Podu wydaje się dla nich śmiertelnie niebezpieczny.

Osadnicy mają wybór; albo będą żyć w szarej i nudnej rzeczywistości, albo za pomocą jednego prostego urządzenia, najnowszego wynalazku technologicznego,  przeniosą się do wirtualnej Strefy. Będą mogli robić w niej wszystko, co tylko zapragną. Jest to ich rozrywka. Po co kupować rzeczy i budować wielkie hale koncertowe, skoro można sobie to wyobrazić?

Pozorny spokój zakłóca brak informacji z Podu, w którym pracuje mama Arii. Sama dziewczyna też pakuje się w kłopoty. Zostaje zaatakowana, ale cudem uchodzi z życiem. Jest skazana na wygnanie za zbrodnię, której nie popełniła. Ma trafić poza obszar kopuły, który nazywany jest przez przerażonych mieszkańców Umieralnią. Może liczyć tylko na swoje umiejętności. Osoby z jej dawnego życia, które zmuszona jest zostawić, nie pomogą jej.

Osadnicy nie są ostatnią cywilizacją na świecie. W dziczy, poza Podami, żyją tak zwani Wyklęci. Ich codziennością jest zmaganie się z burzami eterowymi, które wyniszczają ziemie i niweczą plony. Działania przyrody ludzie często muszą przypłacać życiem.

Świat poza kopułą rządzi się własnymi prawami. Żyją w nim różne plemiona. Czasem w zgodzie, czasem prowadzą ze sobą wojny. Perry pochodzi z plemienia Fal. Jest bratem aktualnego wodza. Jego zadaniem jest polowanie na zwierzynę i dostarczanie mieszkańcom odpowiedniej ilości pożywienia. Wydawać się może, że jest to typowy mięśniak. Jednak, gdy w wyniku błędu, który popełnia, Osadnicy porywają jego bratanka, Perry wyrusza na samobójczą misję odzyskania chłopca.

Drogi nastolatków się krzyżują. Z jednej strony pozbawiona swojego dawnego życia Aria, z drugiej zdeterminowany Perry, chcący pokazać bratu swoją prawdziwą wartość. Pochodzą z dwóch różnych światów, ale tylko wzajemną współpracą mogą sobie pomóc. Chłopak umie polować, dziewczyna zna Kopuły. Oboje chcą dowiedzieć się, co się stało z ich bliskimi. Czy mama Arii miała coś wspólnego z porwaniem bratanka Perry’ego?

Aria nie bez powodu nazywa się Aria. Jej imię nawiązuje do arii operowej. Dziewczyna pięknie śpiewa. Umila głosem czas swojej mamy. Perry także posiada wyjątkowy dar. Najprawdopodobniej w wyniku mutacji jest zdolny do dosłownego odbierania emocji innych.

Co wyniknie ze spotkania osób, które nigdy nie powinny się spotkać? Ale skoro przeznaczenie splątało ich losy, nie może to pozostać niezauważone.

Przez burze ognia to pierwsza część liczącej trzy tomy serii. Po przeczytaniu opisu z okładki może się nam wydawać, że jest to kolejna książka taka jak Igrzyska Śmierci czy Niezgodna. Gdy zaczniemy czytać, od pierwszej strony zmienimy zdanie. Jest do doskonale napisana antyutopia dla młodzieży. Wspaniała i magiczna historia o miłości, która nie ma prawa istnieć.