Serialowy Update #1

Czyli w małym skrócie co się serialowego wydarzyło, gdy mnie tu na blogu mało było.

Dziś ponownie trochę luźniej, bo muszę przypomnieć sobie, jak w ogóle pisze się bloga! A że w ostatnim czasie zaniedbałam wszystkie serialowo-dramowo-filmowe serie, jakie tu mieliśmy na blogu, chociaż wcale mniej nie oglądałam, to nie chcę, by pewne tytuły umknęły waszej uwadze, więc przychodzę z małym podsumowaniem (chyba nie jednym, ale to wyjdzie w praniu), jakie seriale udało mi się zobaczyć w ciągu ostatniego pół roku.

Na początku stycznia zmobilizowałam się do skończenia czwartego sezonu Outlandera i o matko, co to było!  Majstersztyk w najczystszej postaci. Z powodzeniem mogę uznać go za najlepszy sezon jak do tej pory. Wszystko było na swoim miejscu, wydarzenia jeszcze bardziej zaczęły się ze sobą łączyć, a do tego zobaczyliśmy rzeczy, na które czekaliśmy tyle miesięcy i lat. Potrzebuję nowych odcinków na teraz!

Numer dwa na mojej liście to dwunasty sezon Teorii Wielkiego Podrywu, który oglądałam wyjątkowo na bieżąco przez cały ten czas, aż do finałowego odcinka. Dwunasta seria jest ostatnią, co dubluje mój smutek. Ale! Twórcy zdecydowali się zakończyć to w odpowiednim momencie, ciągnięcie tego serialu przez kolejne sezony byłoby wielkim nieporozumieniem, a tak to wpadli na całkiem niezły pomysł jak to wszystko doprowadzić do końca i dali sobie czas, by to zrealizować. Lepszego finału nie mogłabym sobie wymarzyć, także jeśli o to chodzi, to czapki z głów!

Tego samego nie mogę powiedzieć niestety o Supernatural, które swoim czternastym sezonem okrutnie mnie wymęczyło. Strasznie dużo jęków i gadania o niczym, przy stosunkowo niewielkiej ilości rzeczowej akcji. I tutaj nawet nie wiecie, jak bardzo się cieszę, że kolejna seria będzie finałową, bo jak bym nie kochała braci Winchester, powinni oni odejść na serialową emeryturę jakieś 4 sezony temu. Mam nadzieję, że twórcy zepsują nie zepsują tego jeszcze bardziej i że zafundują bohaterom godne zakończenie, bo o nic więcej nie proszę. Póki co zapowiada się obiecująco, ale to jeszcze o niczym nie przesądza.

O You pisałam wam już w osobnym poście, ale i teraz przy okazji warto wspomnieć o tym tytule. Historia młodego psychopaty, w którego wciela się aktor grający kiedyś Dana w Plotkarze, przyciąga i trzyma przed ekranem. Jednak do tej pory nie widzę powodów, dla których powstanie drugi sezon, no ale dobra. Pożyjemy, zobaczymy. Może nie będzie tak źle, jak się wydaje!

Po wielu próbach i mękach udało mi się skończyć Reign. Dawno temu widziałam cały pierwszy sezon i jak jego pierwsza połowa była całkiem zacna, to cała reszta wołała o pomstę do nieba. Jednak chyba mnie już trochę znacie, nie lubię zostawiać niedokończonych rzeczy dlatego… Od stycznia do końca kwietnia Reign było doskonałym towarzyszem jako tło podczas sprzątania. Obejrzałam całość, moje życie się nie zmieniło, ani na złe, ani na gorsze. Nie rozumiem mnóstwa zabiegów, na jakie zdecydowali się twórcy. Na przykład całego tego wątku z Franciszkiem, no ale dobra. Przynajmniej zakończenie było zaskakujące, chociaż okrutnie przyspieszone i niemające logicznego sensu.

Po Russian Doll sięgnęłam z ciekawości, bo słyszałam wiele pozytywnych opinii o tym serialu, ale ponownie zapomniałam, że nienawidzę produkcji z Dniem Świstaka w roli głównej. No bo kurczę, ile razy można powtarzać ten sam dzień? Przecież to już się nudne robi. I niestety, z tą produkcją miałam dokładnie tak samo. Chociaż całość liczy sobie zaledwie osiem trzydziestominutowych odcinków, to ja podczas oglądania wynudziłam się jak mops. Na horyzoncie widać drugi sezon, po który raczej na pewno nie sięgnę, bo nie wiem, co można jeszcze dodać do tej historii.

Drugi sezon Młodego Sheldona również udało mi się obejrzeć. I jak pierwszy mi się bardzo podobał, bo patrzyłam na niego przez różowe okulary, tak komentarz jednej z was pod postem na ten temat trochę zmienił mój pogląd na tę produkcję. Bo tak naprawdę za zasłoną śmiechu i miłości próbuje się ukryć obraz w gruncie rzeczy trochę dysfunkcyjnej rodziny. A ich problemów się nie próbuje rozwiązywać, tylko się je wyśmiewa. I chociaż Młody Sheldon dalej jest przyjemną produkcją, tak teraz zmieniłam swoje podejście i ogląda mi się ją trochę inaczej.

No i nie może w tym poście zabraknąć hitu hitów jakim jest Riverdale, a dokładniej 3 sezon tego oszałamiającego serialu. Milion absurdów, odhaczone. Plot twisty z tyłka wyjęte, odhaczone. Bohaterowie, którzy mają 16 lat, a zachowują się jakby mieli po 40, odhaczone. Brak jakiejkolwiek logiki, odhaczone. Riverdale przestało mieć jakikolwiek sens także… ja już chyba definitywnie podziękuję i nawet nie popatrzę w tę stronę, gdy wyjdzie nowy sezon.

W ostatnich tygodniach mogliśmy zobaczyć zakończenie Shadowhunters. Jak pierwszy sezon wołał o pomstę do nieba, drugi był troszkę lepszy, to pierwsza połowa trzeciego mi się szczerze podobała. Z wielką nadzieją czekałam na ciąg dalszy, a gdy się doczekałam to… w sumie nawet jestem tym usatysfakcjonowana. Jedynie zakończenie jest dyskusyjne Produkcja została skasowana, ale jednocześnie dostała szansę, jakiej nie dostaje nikt; możliwość zakończenia całej historii w bonusowym dwugodzinnym finale. A co zrobili twórcy? Cały ten bonus poszedł się kochać, dosłownie. W ostatnich dwóch odcinkach znajdziemy mnóstwo jęków, stęków, biegania po tęczy i zakańczania wątków możliwie w jak najprostszy sposób. Zero prób podjęcia jakichkolwiek ciekawych działań. No dobra, można i tak. Było mi szkoda tego serialu, ale po tym finale już wiem, że bardzo dobrze zrobili zdejmując go z anteny.

O Serii niefortunnych zdarzeń mówiłam już wiele, ale powiem jeszcze coś ostatni raz. Polecam! Pierwszy sezon to istne dzieło sztuki, kolejne dwa trochę słabsze, ale będące na wysokim poziomie, to raj dla oczu i spełnienie serialowych marzeń. Całość już jest zakończona, także eghem, oglądajcie!

I ostatni serial, o którym wspomnę w tym poście czyli Rzymskie dziewczyny. Zainteresowałam się nim z prostego powodu – Włochy. A do tego całość ma tylko 6 odcinków. Za to już abstrahując od tego wszystkiego, a skupiając się na fabule to… gdybym na bieżąco nie przeglądała komentarzy pod odcinkami na TVTime, to nie wiedziałabym, o czym tak naprawdę jest ten serial. Rzekomo mówi o prostytucji wśród nastoletnich dziewczyn, ale czy robi to naprawdę? Potraktowano ten temat po macoszemu, nie nadano mu odpowiedniej wagi i tak naprawdę cała powaga problemu gdzieś się rozmywa.

Post apdjetowy zostanie jednak podzielony na dwie części, bo jesteśmy dopiero w połowie, a mój licznik w Wordzie pokazuje już tysiąc słów. Także z ciągiem dalszym zobaczymy się już nie długo!

Za to w międzyczasie możecie pochwalić się swoimi serialowymi odkryciami ostatnich miesięcy. Co takiego udało wam się zobaczyć i jest warte uwagi? Piszcie polecajki w komentarzach, będzie co nadrabiać w wakacje!