Książkowanie| Never Never - Colleen Hoover & Tarryn Fisher

… czyli krótko, zwięźle i na temat.

To chyba pierwsza książka, jaką przeczytałam, która byłaby lepsza bez tego tragicznego zakończenia.

Charlie i Silas budzą się na lekcji w szkole, nie pamiętając tego, gdzie są, co robią, albo nawet tego, jak się nazywają. Nie znają ludzi, którzy są ich przyjaciółmi czy rodziną, ale wiedzą już jak działa telefon komórkowy. Są zdani na siebie, na swoją obserwację i na własne zapiski, które być może gdzieś kiedyś prowadzili, a które mogą im pomóc w odkryciu swojej tożsamości.

Po tych wszystkich nieśmiałych dziewczynach, które zmieniają największych bad boyów na lepsze, Never never to już nawet nie powiew świeżego powietrza, a poryw albo wichura. W końcu na rynku new adult pojawia się coś, czego jeszcze nie było. Mamy to szczęście, że wydawnictwo Otwarte postanowiło wydać Never never w całości jako jedną powieść i nie zdecydowało się na zabieg, który zastosowano za granicą, czyli publikowanie każdej z trzech części osobno.

Narracja jest prowadzona z dwóch perspektyw, Charlie i Silasa. Poznajemy losy bohaterów w tym samym czasie co oni, więc nie ma elementu niedopowiedzeń. Przez całą historię towarzyszy nam nutka tajemniczości i nie sposób jest oderwać się od lektury. Gdy nie czytałam książki, myślałam o niej. Od dłuższego czasu nie spotkałam się z powieścią, która by mnie tak zaintrygowała. Byłam niesamowicie ciekawa zakończenia i rozwiązania akcji. Nie miałam żadnej teorii, więc teoretycznie powinnam być usatysfakcjonowana rozwiązaniem zaserwowanym mi przez autorki. Ale to chyba było najgorsze zakończenie jakie kiedykolwiek przeczytałam.

Duet Hoover&Fisher zachwycał mnie przez dwie z trzech części książki. Każdą kolejną stronę przerzucałam z coraz większym zainteresowaniem i niecierpliwością, aby główna tajemnica utraty pamięci się w końcu wyjaśniła. Dodatkowo co jakiś czas autorki zrzucały bombę w postaci niespodziewanego zwrotu akcji. Możecie się więc domyślać, jak zła jestem na zakończenie. Autorki zafundowały mi fabularny rollercoaster, więc pomimo mojego braku oczekiwań co do rozwiązania sprawy, spodziewałam się czegoś, co wbije mnie w fotel. Ale… Odniosłam wrażenie, że świetnie poprowadzona akcja przez ¾ powieści przejadła się autorkom. Jakby chciały całość skończyć na szybko albo jakby brakło im pomysłów, by to wszystko podsumować.

Never never jest naprawdę świetną powieścią. Oprócz ostatnich 30 stron, które zniszczyły całe dobre wrażenie. Ale Hoover i Fisher same są sobie winne, bo całą swoją pracę i wysiłek włożony w stworzenie tego pomysłu zaprzepaściły tuż przed linią mety. Zmarnowały cały potencjał, jaki miała ta historia. Zakończyć można ją było na tysiąc sposobów, ale zdaje się, że wybrały one ten najgorszy z możliwych. 

Znajdziesz mnie również tutaj: 

 Facebook: https://www.facebook.com/toreadornottoreadworld/ 

Instagram: https://www.instagram.com/thethirteenthbook/ 

Goodreads: https://www.goodreads.com/ewuniunia 

Snapchat: @ewuniunia