Książkowe niespodzianki 2016

To zdecydowanie był rok zaskoczeń…

Rok 2016 obfitował w wiele ciekawych i mniej interesujących wydarzeń. Na przykład udało mi się zobaczyć Månsa Zelmerlöwa. I to nie raz, a dwa razy. Byłam też na koncercie Justina Biebera i Enrique Iglesiasa. Tak, muszę się gdzieś pochwalić.

Jeśli chodzi o książki, to także nudno nie było. Moją listę 16 najlepszych już mogliście poznać ostatnio, a dzisiaj zajmiemy się również pozytywnymi tytułami. Tym razem opowiem wam, jakie powieści mnie pozytywnie zaskoczyły, a po których się tego nie spodziewałam.

Na miejscu szóstym uplasowałam Wybacz mi, Leonardzie. Gdy kupiłam ją na jakiejś promocji, nie spodziewałam się, że zapadnie mi w pamięć. Trafiła do mnie tylko ze względu na nazwisko autora, o którym wtedy było głośno za sprawą jego innej książki. Ale tutaj poznajemy tytułowego Leonarda, który w dniu swoich osiemnastych urodzin wręcza prezenty swoim przyjaciołom, goli głowę na łyso i zabiera pistolet do szkoły... Dowiadujemy się, czym się kierował i dlaczego podjął taką decyzję. A wyjaśnienie mnie bardzo zaskoczyło.

Ja i Colleen Hoover chyba się nie lubimy, ale może w końcu nasze relacje zaczną wychodzić na prostą. O Ugly love było dość głośno za granicą. Myślałam, że ta książka jest przereklamowana, że to będzie coś w klimacie Greya. W sumie nic dziwnego po tym, co pokazuje zwiastun. A tu się okazało, że oprócz greyowskiej osłony powieść zawiera tajemnicę, którą rozwiązujemy razem z główną bohaterką. Jej rozwiązanie nie jest jakoś szczególnie wyszukane, ale jednak zaskakujące. Nie spodziewałam się, że książka rzeczywiście może dorównać wszystkim dobrym recenzjom na swój temat.

Na Simona oraz inni homo sapiens też sobie trochę poczekałam. A gdy w końcu powieść się ukazała, zwlekałam z przeczytaniem jej. Ale gdy już się za nią zabrałam… Wyciągnęła mnie z książkowej zamuły, w której tkwiłam od wakacji. A wszystko za sprawą opowieści chłopca, który odkrywa, że jest gejem. Od jakiegoś czasu pisze maile z chłopakiem ze swojej szkoły, ale obaj nie znają swoich tożsamości. Przez całą książkę śledzimy problemy Simona, z jakimi musi sobie radzić za sprawą swojej orientacji seksualnej i rodzącego się uczucia do chłopaka poznanego w internecie, który jest na wyciągnięcie ręki ale jednocześnie niedostępny.

Colleen Hoover rzeczywiście mnie zaskoczyła w tym roku, bo podium otwiera jej kolejna książka, Never never, tym razem napisana w towarzystwie Tarryn Fisher. Ta powieść jest wyjątkowa ze względu na nietypowy pomysł, który mnie do niej przyciągnął. Oprócz typowego romansu młodzieżowego, z którym spotykamy się zawsze, tu znajdujemy dodatkową tajemnicę. Jak widzicie, rok 2016 to rok zagadek i tajemnic. W tym przypadku poznajemy Charlie i Silasa, którzy budzą się w trakcie lekcji nie pamiętając kim są, jak się nazywają, co robili i jak się znaleźli w tym miejscu. Zaskoczył mnie sposób poprowadzenia akcji, bo napięcie narasta do ostatniej chwili. Do końca chciałam wiedzieć, dlaczego takie coś miało miejsce. A bardziej niż sama książka zszokowało mnie zakończenie. Jego beznadziejność i pospolitość. Ale to tylko dwie strony, które w porównaniu do całości są mało ważne. Moja recenzja.

Kiedyś mi polecona, a później zapomniana. Zapomniana księga: Strażnik.. Przy lekturze posypała się fala zaskoczeń. Na początku myślałam, że autor pochodzi z zagranicy, sądząc po nazwisku. A gdy zaczęłam czytać, okazało się, że nie dość, że Paulina Hendel to Polka, to że akcja książki ma miejsce w Polsce, a dokładniej na polskiej wsi. Powieść w klimatach The walking dead połączone z Supernatural,  pokazująca apokaliptyczną wizję świata. O tyle ciekawe doświadczenie, że to wszystko przedstawia Polskę po zagładzie. A tak mi się przynajmniej wydawało. Bo później przeczytałam zakończenie i już nic nie było dla mnie jasne.

Bezapelacyjnie miejsce pierwsze zajmuje Między życiem a życiem. Niezwykła historia po którą sięgnęłam z przypadku na którymś zastępstwie, nie mając innej książki do wyboru. To historia o dziewczynie, która przeżywa dwa życia na raz. Jedno w luksusach w centrum życia towarzyskiego, a drugie skromne, tylko w otoczeniu najbliższych. Co 24 godziny następuje przeskok z jednego do drugiego. Żadne życie nie jest idealne, ale każde ma swoje zalety. Nie spodziewałam się, że tak niepozornie wyglądająca książka potrafi nieść tak dużo mądrych słów. Zakończenia nie przewidziałam w żaden sposób, a to ono przesądziło o uplasowaniu się tej książki na najlepszym miejscu w tym zestawieniu.

To by było na tyle, jeśli chodzi o moje książkowe zaskoczenia. W następnym wpisie zabierzemy się już za mniej przyjemne tematy. Trzeba coś zrobić z tymi beznadziejnymi książkami, które przeczytałam…

Znajdziesz mnie również tutaj: 

 Facebook: https://www.facebook.com/toreadornottoreadworld/ 

Instagram: https://www.instagram.com/thethirteenthbook/ 

Goodreads: https://www.goodreads.com/ewuniunia 

Snapchat: @ewuniunia