Korea Północna w roli głównej? - "Crash Landing on You" [RECENZJA]

Hyun Bin powraca w nowej dramie, i to jakiej! Takiej z Koreą Północną w roli głównej!

Yoon Se Ri jest bogatą kobietą z Korei Południowej, prowadzi swoją własną markę odzieżową, a niedługo ma przejąć potężną rodzinną firmę. Przy okazji testowania jednego ze swoich produktów Se Ri postanawia polatać na paralotni. Nic nie wskazywało na to, że niewinna wycieczka obróci się w katastrofę – nagle pogoda zmienia się o 180 stopni, a Se Ri silnym wiatrem zostaje zniesiona w siną dal. Przez przypadek trafia do strefy zdemilitaryzowanej, gdzie spotyka północnokoreańskiego żołnierza Ri Jeong Hyeoka. W wyniku kolejnego nieporozumienia i błędu zamiast uciec w stronę swojego kraju, dziewczyna przekracza złą granicę i znajduje się po stronie Korei Północnej.

Bez wyrzutów sumienia mogę stwierdzić, że twórcom bardzo dobrze udało się odwzorować klimat kraju Kimów. Konsultowano się z ekspertami oraz z uchodźcami, by uzyskać jak najdokładniejszy obraz tego państwa. Zwrócono uwagę na takie rzeczy jak dostępność pewnych produktów spożywczych, sposób ich przechowywania, układ naczyń na stole, a także typową wizytę u fryzjera i konkretny katalog fryzur dostępnych dla obywateli! Nawet aktorzy próbowali pobawić się akcentem, by nie brzmieć jak z Południa, ale na ile skutecznie im to wyszło, to nie umiem ocenić. Doceniam jednak fakt, że różnica była słyszalna.

Za dobrze przedstawionymi realiami idzie bardzo dobrze napisany scenariusz. Scenarzyści dokładnie przemyśleli całą historię, wiedzieli, co chcą osiągnąć i w jakim czasie chcą to zrobić, co sprawia, że wszystkie odcinki są ze sobą spójne i całość, chociaż opiewa na 16 epizodów po półtorej godziny, prezentuje się jak jeden bardzo długi film.

I jak motyw przeznaczenia zawsze mnie wkurza i irytuje, to tutaj idealnie wpasował się we wszystkie wydarzenia, został dobrze poprowadzony i nie czuć, że wepchano go tutaj na siłę, co niestety nie zawsze można powiedzieć.

Chociaż rzeczywistość Koreańczyków z Północy została bardzo dobrze odwzorowana, to jednak znajdziemy tu mnóstwo uproszczeń charakterystycznych dla krajów zachodnich, które musiały zostać wprowadzone, by cała fabuła miała rację bytu, a konkretne wydarzenia mogły się wydarzyć. Jednak patrząc na zarys całej historii, jest on tak abstrakcyjny, że w prawdziwym świecie nie miałby najmniejszych szans za ziszczenie się, toteż pewne ustępstwa musiały zostać zastosowane, by całość miała sens.

Zgłębiając już temat kultury północnokoreańskiej do końca – twórcy znaleźli idealny balans pomiędzy przedstawieniem wrogiego sobie kraju jako najgorszego piekła na ziemi, a idealizowaniem go i podkreślaniem jego zalet. Pokazali, że KRLD (Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna czyli oficjalna nazwa Korei Północnej) jest sroga, surowa i rządzi się swoimi zasadami. Życie w niej jest ciężkie, ale tylko z naszej zachodniej perspektywy, bo znamy takie luksusy jak prąd, ciepła woda i internet. Obywatele KRDL nie mają dostępu do takich bajerów i w większości nawet nie podejrzewają (w dużym uproszczeniu), że może być inaczej. Zdecydowanie na plus wyszło pokazanie tego kraju jako normalnego miejsca, w którym żyją normalni ludzie. Tylko zacofani o jakieś 100 lat w postępie technologicznym.

Ważnym jest też unikanie tematów czysto politycznych i tych związanych z dynastią Kimów. Wszystkie instytucje państwowe wymyślono na potrzeby fabuły i mało się one mają do prawdy. To jest jednak bardzo logiczne, bo po pierwsze, mamy stosunkowo mało danych o funkcjonowaniu tamtego systemu (wiemy tylko to, co chcą nam powiedzieć albo co uzyskamy za pomocą wywiadu), po drugie, gdyby Crash Landing on You zaczęło iść w politykę i strukturę władzy, to nie byłoby już takie przyjemne w odbiorze, a po trzecie, KRLD mogłoby się to nie spodobać i premiera dramy mogłaby nie przebiec z taką pomyślnością. (Poczytajcie sobie o ataku KRDL na wytwórnię Sony Pictures, który miał miejsce przy premierze filmu Wywiad ze słońcem narodu). Także dyskusji o polityce i o Kimach tu nie zobaczymy, ale zdjęcia wielkich wodzów (oczywiście ucharakteryzowanych aktorów, nie oryginały) zobaczymy w wielu miejscach.

Z rolę głównego bohatera, północnokoreańskiego żołnierza, wciela się niesamowity Hyun Bin, który pokazał się od zupełnie innej strony. Gra tu trochę powściągliwego, trzymającego się zasad kapitana, który wykonuje wszystkie powierzone mu zadania, przy okazji dowodząc swoimi podwładnymi i dbając o ich dobro. Aktor wypadł fenomenalnie w tej roli i nie ma nawet jak się do niego przyczepić. Na ekranie partneruje mu również niesamowita Son Ye Jin, która stworzyła świetną bohaterkę, pełną charyzmy, przebojowości, a także i empatii. Bardzo dobrze pokazała dwie różne strony Se Ri – przebojowej pani prezes i trochę zagubionej dziewczyny przypadkiem trafiającej do wrogiego kraju. Jednak najlepszą rzeczą jest chemia pomiędzy tą dwójką, która jest niesamowita i aż wypływa z ekranu.

Oprócz głównej pary mamy też tę drugą, poboczną, równie dobrze wykreowaną co ta pierwsza. Seo Dan, dziewczyna wywodząca się z północnokoreańskiej rodziny, doznająca przywileju studiowania za granicą oraz Gu Seung Joon, Koreańczyk z Południa mający swoje za uszami. Ci aktorzy również mają bardzo fajną chemię, a ich historia również została bardzo dobrze poprowadzona. Przy rozwiązaniu tego wątku wzruszyłam się chyba nawet bardziej niż przy kapitanie Ri i Se Ri.

Jednak tutaj pojawia się moje pierwsze „ale”. Odnosiłam wrażenie, że wątek poświęcony Gu Seung Joona jest trochę przekombinowany. Trochę na siłę próbowano nadać sens jego akcjom, co nie zawsze trzymało się przysłowiowej kupy, zaś później twórcy traktowali tę postać trochę wybiórczo. Jak im pasowało, to szli w podkładanie mu kłód pod nogi, jak im pasowało, to je usuwali, zaś później twierdzili, że nigdy ich nie usunęli.

Równie wielkim plusem są postacie drugoplanowe. Dawno nie oglądałam żadnej produkcji, gdzie by obsada wspierająca dostawała tak rozbudowane i rozległe wątki. Ze strony kompanów kapitana Ri mamy czterech niesamowitych żołnierzy, którzy z miejsca budzą sympatię. Jest przystojniak, jest taki niezbyt mądry, jest słodziak i jest też fan koreańskich dram. Każdy z nich zapada w pamięć, może niekoniecznie z imienia, dlatego też ich nie przytaczam, co z charakteru, charyzmy i świetnego poczucia humoru. Zaś wprowadzenie bohatera, który kocha nielegalnie i w ukryciu oglądać seriale z południa, daje twórcom materiał do wielu żartów, a także to świetny łącznik pomiędzy tymi dwiema kulturami. Robi czasem chłopak za tłumacza, co wypada bardzo naturalnie w całej fabule i dostarcza niezłej zabawy.

Nie sposób też nie wspomnieć o kobietach z wioski przygranicznej, które zachowują się jak typowe ajummy i kochają wciskać nos w nieswoje sprawy, mieć wszystko pod kontrolą i wiedzieć, co dzieje się na ich terenie. Później się okazuje, że to kobiety pełne miłości i empatii, a sympatia do nich przychodzi samoczynnie. Z tą grupką można się bardzo polubić, a sceny z jej udziałem również potrafią rozbawić.

Jeśli mam być szczera, to pierwsza połowa Crash Landing on You podobała mi się trochę bardziej. Druga również była bardzo dobra, ale tutaj twórcy poszaleli trochę aż za bardzo. Zbyt wiele rzeczy zaczęło uchodzić bohaterom na sucho, co wcześniej okraszone było groźbą niepowodzenia. I z jednej strony rozumiem, fabuła musiała iść do przodu i twórcy nie mogli znaleźć się w sytuacji bez wyjścia, jednak trochę zbyt często używali swoich magicznych mocy do znajdywania rozwiązań na każdą okazję.

Zakończenie okazuje się być bardzo satysfakcjonujące, przynajmniej mnie. Scenarzyści zdecydowali się na finał, który jest słodko-gorzki, ale przez to dalej trzymają się realiów (na tyle, na ile pozwala dramowa konwencja). Można się pośmiać, można się wzruszyć, można nawet łezkę uronić, bo znajdziemy tu kilka naprawdę smutnych scen, które zostały fenomenalnie zagrane.

Kończąc już ten mój zdecydowanie zbyt długi wywód – Crash Landing on You naprawdę bardzo mi się podobało. To świetna rozrywka, która człowieka rozbawi, wzruszy, czegoś nauczy, a także pozwoli na poznanie zupełnie innej kultury. Oprócz tego, że ta drama mi się podobała, to dodatkowo bardzo mnie zaskoczyła sposobem przedstawienia północnokoreańskich realiów. Nie spodziewałam się, że twórcy z Korei Południowej tak dobrze nakreślą rzeczywistość w drugiej części półwyspu, z którym nie łączą ich dobre stosunki (w sumie nawet żadne ich nie łączą) i że potraktują swoją wrogą siostrę z tak dużym zaangażowaniem.

Jeśli jeszcze nie mieliście do czynienia z koreańskimi produkcjami, to Crash Landing on You będzie idealną dramą na sam początek, bo jest naprawdę przyjemna i łatwa w odbiorze, a przede wszystkim ciekawa i interesująca. Natomiast, jeśli lubujecie się w tym gatunku, a jeszcze nie mieliście okazji się zapoznać z tym tytułem, to szybko to nadróbcie, bo warto!