3 najlepsze mamy w literaturze, akurat na Dzień Matki - 26 maja 2017

Pamiętaj, że gdyby nie twoja mama, nie byłoby cię tutaj.

Dzień Matki jest tuż za rogiem. To najlepsza okazja, by poświęcić jej trochę uwagi, nieważne, czy jest się starym czy młodym, bogatym czy biednym. Twoja mama zawsze odgrywała w twoim życiu ważną rolę i do końca tak będzie. To jej miłość cię ukształtowała, to ona była pierwszą osobą, która wiedziała o twoim niepowodzeniu, zawsze pocieszała cię na duchu, to ona zna cię nawet lepiej niż ty sam. Ilość poświęceń, na które się zdobyła dla twojego dobra, jest nieprawdopodobnie duża. Ale gdy ją zapytasz, czy żałuje, bez wahania odpowie, że z przyjemnością przeszłaby przez to jeszcze raz, bo było warto.

Ten akapit zabrzmiał chyba trochę zbyt poważnie, no ale cóż, tak czasami bywa.

Literatura nie skąpi w przykładach matek. Każdy autor ma swój pomysł na przedstawienie jej obrazu. Czasem wychodzą z tego przykładne matczyne charaktery, niekiedy mściwe i brutalne kobiety. Różnorodność jest zadziwiająca.

Na pierwszy ogień Molly Weasley czyli klasyka sama w sobie. Urocza, niska, ruda kobiecina, matka siedmiorga dzieci. Stanowcza i niedająca sobie w kaszę dmuchać. Swojego męża, Artura, poznała podczas nauki w Hogwarcie. Wzięli ślub, urodziła im się gromadka dzieci i dopiero jako ostatnia na świecie pojawiła się Ginny, jej upragniona córka. O wszystkich członków rodziny bardzo się troszczy i martwi, często na zapas. Harry’ego Pottera traktuje jak własnego syna, udziela mu schronienia, gdy potrzeba, wysyła mu prezenty wiedząc, że chłopiec nie spodziewa się ich od nikogo innego. Dodatkowo oprócz bycia przykładną rodzicielką, gotową przytulić i pozwolić się wypłakać na swoim ramieniu, a także nakrzyczeć, gdy poleci się samochodem ojca bez pytania, potrafi być silną i odważną kobietą, zdolną do wielkich, bohaterskich czynów, a wszystko w obronie swoich bliskich.

Maryla Cuthbert teoretycznie nie jest matką, ale praktycznie zajmuje się Anią jak własną córką. Początkowo była w stosunku do dziewczynki bardzo oschła, oczekiwała w końcu na przyjazd młodego chłopca, gotowego pomóc jej w wypełnianiu obowiązków domowych. Ku jej rozczarowaniu to Ania trafiła pod dach rodzeństwa Cuthbertów. Po utracie nieszczęśliwej miłości mieszka tylko z bratem, a przybycie dziecka do ich domu wywraca ich świat do góry nogami. Nie dość, że Ania jest dziewczynką, to jeszcze błąkającą we własnych myślach i oderwaną od rzeczywistości rudowłosą gadułą. Maryla od samego początku była dla Ani bardzo surowa, ale z biegiem czasu wychowanie małej Shirley’ówny stało się dla niej najważniejszym aspektem dnia. Zależy jej, by zdobyła dobre wykształcenie i się rozwijała, ale też próbuje wpoić jej poczucie odpowiedzialności i pokory. Karci ją za wszystkie jej wybryki, ale też na większość z nim przymyka oko. Bo nawet jeśli sama nie chce tego nigdy przyznać na głos, Ania wniosła do jej życia wiele radości.

Cersei Lannister to doskonały przykład matki, której nikt z nas nie chciałby mieć i której nie życzyłabym chyba nawet największemu wrogowi. Nie dość, że była zaangażowana w kazirodczy związek ze swoim bratem, to miała jeszcze dużo wspólnego ze śmiercią swojego męża. Od samego początku zależało jej na władzy i do samego końca wiernie o nią walczy pod pretekstem zapewnienia dobrego bytu swoim dzieciom. Cersei jest ambitną i sprytną kobietą, która uwielbia knuć i snuć intrygi. Ma o sobie bardzo wysokie mniemanie, które często przewyższa jej prawdziwe umiejętności. Uważa się za zdolnego przywódcę, jednak jej poddani nie widzą w niej autorytetu i spełniają jej żądania jedynie poparte groźbami. Cersei sama zepsuła wszystkie relacje łączące ją ze swoją rodziną. Swojego młodszego brata nienawidzi od momentu jego narodzin, a na ojca była zła za zmuszenie do małżeństwa i brak okazywanego jej szacunku, ale jednocześnie podziwiała go za umiejętności odnalezienia się w polityce. Wręcz paranoicznie chroni swoje dzieci, jako jedyne osoby żywiące do niej ciepłe uczucia. Ona sama jednak wychowuje je bardzo srogo. Nie okazuje im miłości, chociaż w głębi bardzo kocha całą trójkę. Karci je za niespełnione pragnienia i wywołuje w nich chęć zaimponowania matce. W innym przypadku daje im do zrozumienia, że są dla niej rozczarowaniem. 

A wy, macie jakieś swoje typy na postacie mam z książek?