Książki? Książki. - "Podaruj mi miłość" oraz "Pudełko z marzeniami" [RECENZJA] - #2

 Podobno są święta, prawda?

Wszystkie gwiazdy na niebie i ziemi wskazują na to, że dzisiaj jest Wigilia. Pragnę umilić wam ten radosny czas oczekiwania na kolację i opowiedzieć wam krótko o dwóch powieściach związanych ze świętami. Może trochę nie wczas, ale kto by się tym przejmował. Jeśli nie załapiecie się na nie w tym roku, to przecież nic nie stoi wam na przeszkodzie, by przeczytać je w następnym. O, albo wbrew wszystkim regułom, w wakacje! Kto by się tam tym przejmował...

Podaruj mi miłość

Nie miałam zbytniej ochoty na czytanie Podaruj mi miłość. Ale ciekawił mnie ten zbiór opowiadań i dawał próbki twórczości wszystkich znanych młodzieżowych autorów, więc uznałam, że teraz nadszedł ten moment, bo inaczej znowu będę musiała czekać kolejny rok na następne święta.

Podaruj mi miłość to antologia. Tematem przewodnim są święta, okres przedświąteczny, poświąteczny, noworoczny no i ogólnie takie zimowe klimaty. Wszystkich opowiadań jest dwanaście. Każde stanowi oddzielną historię, każde wyszło spod pióra innego autora, każde ma innych bohaterów i każde zamyka się w kilkudziesięciu stronach.

Znajdziemy tu takich czołowych autorów jak Rainbow Rowell, Holly Black, David Levithan, Laini Taylor, Gayle Forman i Stephenie Perkins, która była prowodyrem całego przedsięwzięcia.

Jak to na zbiór z tyloma różnymi autorami przystało, nie wszystkie opowieści przypadły mi do gustu. Jedne były naprawdę ciekawe i się wyróżniały na tle innych, jak na przykład historia Davida Levithana o „Mikołaju”, czy to z tym takim miasteczkiem i kucharzem Benem – autora nie pamiętam. A najmilej wspominam Cud Charliego Browna, bo chyba taki to miało tytuł. Te trzy opowieści były po prostu najlepsze i wychodziły przed szereg.

Co do reszty… Rozróżniam jeszcze to z masłem orzechowym, które było dosyć słabe i dziwnie skonstruowane. A reszta zlała mi się w jedną całość. Niestety, ale zebranie wszystkich popularnych autorów młodzieżowych w jednym miejscu właśnie tak się kończy. Podobny styl, którego polskie tłumaczenie nie zaznaczyło dość wyraźnie. A jeszcze większość z pisarzy poszła w stare utarte schematy i nie przedstawiła niczego przełomowego. I jak widać niewiele już z tego pamiętam.

Były oczywiście też takie, których się po prostu czytać nie dało. I najlepszym na to przykładem jest dzieło Laini Taylor, z którą chyba już oficjalnie się nie lubię.

Tutaj kształtuje się moja luźna opinia. Antologie to niby dobry sposób na poznanie próbki możliwości poszczególnych twórców, ale to także ich przekleństwo. Nie każdy potrafi być mistrzem krótkiej formy i świetnie wykreować bohaterów, umieszczając ich w ciekawym położeniu, na czterdziestu stronach.

Zbiór jest bardziej zachwalany, niż rzeczywiście jest tego warty. Ale zawsze był szał i popyt na tematyczne świąteczne opowiadania. Pomysł był ciekawy, wykonanie trochę gorsze. Jeśli nie gustujecie w takich pozycjach, to nie ma obowiązku czytania. Poradzicie sobie bez tej książki na półce i w pamięci. Natomiast jeśli ktoś chce poczuć magię świąt w środku lata, to Podaruj mi miłość będzie jakąś tam opcją.

Pudełko z marzeniami

W tym roku ukazało się kilkanaście powieści o świętach i ze świętami. Z gąszczu podobnie uśmiechających się do mnie tytułów wyłowiłam Pudełko z marzeniami. Nie powiem, zachęciło mnie do tego nazwisko Alka Rogozińskiego i jego świetne poczucie humoru, z którym już miałam raz do czynienia. Miało być zabawnie, wyszło tak sobie. Miało byś świątecznie, wyszło jeszcze gorzej. Ale po kolei.

Michał został zdradzony i oszukany, a do tego umiera mu ciotka, pozostawiając go z lakoniczną wiadomością o jakimś skarbie ukrytym w jakimś małym miasteczku. Mężczyzna wyrusza na jego poszukiwanie, ale odkrycie tego rodzinnego sekretu nie będzie najprostszym zadaniem. Na drodze stanie mu wścibska sąsiadka, babcia gustująca w żabich udkach i Malwina, nowa właścicielka restauracji, w której ukryto ów skarb.

Ogólnie powieść czytało mi się bardzo dobrze, ale mam do niej trzy zarzuty. Po pierwsze trochę się zawiodłam na całym tym „świątecznym klimacie”. Tak naprawdę mało było tematyki świątecznej w powieści, która rzekomo miała być o świętach. Na ponad 400 stron dostajemy raptem 30, w których mowa o Wigilii i tym podobnych.

Drugi spory zarzut dotyczy faktu, że książka jest nierówna. Pierwsza połowa była naprawdę ciekawym wprowadzeniem do całej historii. Wszystko było szczegółowo, ale zarazem interesująco opisywane, zachęcało czytelnika do dalszej lektury, bo zapowiadało tajemnicze rozwiązanie zagadki dotyczącej skarbu. Tyle że gdzieś w połowie wszystko się zagubiło, akcja zaczęła pędzić coraz szybciej, dużo istotnych rzeczy się pomijało, a tworzenie odpowiedniego klimatu do opowieści przestało mieć jakiekolwiek znaczenie. Doprowadziło to do płaskiego i budzącego rozczarowanie finału, w którym tak naprawdę po macoszemu potraktowano główny wątek dotyczący skarbu Michała.

Trzeci boli mnie chyba najbardziej. Miałam już przyjemność czytać jedną powieść Rogozińskiego, było to Jak cię zabić, kochanie?. I najbardziej w tamtej książce podobał mi się humor autora, który co prawda nie zawsze do mnie przemawiał, ale jednak dużo żartów wpasowywało się w moje poczucie humoru. W Pudełku z marzeniami bardzo liczyłam na tę komediową stronę. I co? Podobał mi się raptem jeden dowcip dotyczący Tyriona z Gry o tron. A reszta nie tyle nie wpasowała się w mój gust, co jej po prostu nie wyłapałam.

W sumie nie wiem, co mogę myśleć o tej książce. Miło spędziłam przy niej czas, ale równocześnie się rozczarowałam, bo już któryś raz wydawcom udało się mnie nabrać na hasła reklamowe. Może gdyby nie zachwalać tej powieści jako „najzabawniejszą świąteczną komedię romantyczną”, nie postawiłabym jej tak dużych oczekiwań i bym się nie zawiodła. 

Fakty objawione: 

Tytuł: Podaruj mi miłość 

Autor: (Stephenie Perkins) 

Wydawnictwo: Otwarte

Ilość stron: 432

Cena: 36,90 zł

Tytuł: Pudełko z marzeniami

Autor: Magdalena Witkiewisz & Alek Rogoziński

Wydawnictwo: Filia

Ilość stron: 350

Cena: 36,90 zł