Zombie atakują! - "Przegląd końca świata. Feed" Mira Grant [RECENZJA]

Gdy wynalazłam w odmętach internetu książki, których głównymi bohaterami są blogerzy podczas apokalipsy zombie, pognałam w jej stronę z prędkością światła. Później zwlekałam z lekturą bardziej niż George R. R. Martin z pisaniem Winds Of Winter. A samo czytanie trwało dłużej niż wyblaknięcie marchewkowych włosów Clary z Shadowhunters. Efekt końcowy? Zadowolenia brak.

W 2014 roku ludzkość stworzyła coś, czego nie była w stanie powstrzymać. Tajemniczy, niosący za sobą destrukcję i zniszczenie wirus opanował świat. Infekcja rozprzestrzeniła się w zatrważającym tempie pozbawiając człowieka władzy nad własnym ciałem i wydając tylko jedno polecenie: „jedz”. Od tamtej pory minęło ponad 20 lat. Georgia i Shaun Masonowie to rodzeństwo posiadające osobliwe hobby; przekazywanie swoim czytelnikom najświeższe, najlepsze, najbardziej wiarygodne wiadomości dotyczące epidemii zombie. Przy okazji rozwoju swojej blogerskiej kariery trafiają na informacje, w których posiadanie nie powinni wejść.

I teraz nie wiem od czego zacząć, bo w tej książce irytowało mnie dosłownie wszystko, oczywiście z głównymi bohaterami na czele. Narracja prowadzona jest z punktu widzenia Georgii, przemądrzałej nastolatki z wielkimi problemami i wiecznymi bólami głowy. Mogę już chyba wysnuć wniosek, że każda postać cierpiąca na migreny niemiłosiernie działa czytelnikowi na nerwy.

Opis z tyłu okładki bardzo mocno sugerował, że dostanę thriller o zombie, który zmrozi mi krew w żyłach. Problem jest taki, że w książce o zombie występowało bardzo mało zombie. Na przełomie 500 stron więcej się o nich gada, niż rzeczywiście następuje z nimi jakaś interakcja. Akcji ze świecą jest tu szukać, a jeśli chodzi o sam fakt strachu, to niestety, ale to, co czułam podczas każdej lekcji matmy w momencie, gdy nauczycielka szukała osoby do odpowiedzi, nie umywa się nawet w jednej dziesiątej do tego, co czułam podczas lektury.

Feed jest strasznie zagmatwaną książką. W żadnym momencie podczas czytania nie wiedziałam, o co chodzi z główną zarazą, która opanowała świat. Nie zostało to nigdy w pełni wytłumaczone, a wszystkie informacje na ten temat udzielane są w tak zawiły sposób, że ja do tej pory nie ogarniam większości faktów, które powinny być dla mnie oczywiste po skończonej lekturze. Główni bohaterowie też niby powinni zagłębiać się w całą tajemnicę wirusa, a tak naprawdę dowiadują się wszystkiego, tylko nie tego.  Przeplątanie z poplątaniem.

A rzecz, która najbardziej mi przeszkadzała? Dam, dam, daaaam. Główny wątek związany z blogowaniem. Georgia i Shaun na każdym kroku gadali o tym, jaka ta praca jest wymagająca, jak to nie jest im z tym źle, co robią. Ostrzegali swoich czytelników, że to nie takie łatwe, że niesie ze sobą wiele bólu i cierpienia, że to tak naprawdę koszmarna robota. Po czym zawijają ogon pod siebie i biegną z radością ku nowej sensacji wywołanej przez zombie oddalające się w stronę zachodzącego słońca.

Feed mnie zawiodło, wynudziło i zirytowało. W żadnym momencie nie wciągnęłam się w lekturę, nie zainteresowałam się fabułą, a bohaterów z wielką przyjemnością rzuciłabym jako przynętę dla ewentualnych zombie (chociaż i tak nie wierzę, że je spotkam, patrząc na ich częstotliwość występowania). Sam fakt, że męczyłam tę książkę blisko 6 miesięcy powinien dać dużo do myślenia.

I teraz mam żal do siebie, bo kupiłam wszystkie trzy tomy. I pal sześć, że po groszowych cenach na promocji. Ale po cholerę mi one są teraz?

Fakty objawione: 

Tytuł: Przegląd końca świata. Feed
Tytuł oryginału: Feed

Autor: Mira Grant
Tłumaczenie: Agnieszka Brodzik

Wydawnictwo: SQN

Ilość stron: 496