Słowiańskie legendy w pigułce - "Żniwiarz. Czerwone słońce" Paulina Hednel [RECENZJA]

Nigdy nie wiadomo, jaki nawi siedzi w trawie.

Pamiętacie Żniwiarza? Tak, chodzi mi o tę książkę, która ma piękną (aczkolwiek mało praktyczną do noszenia w torbie) okładkę, została napisana przez Paulinę Hendel i oparta jest na legendach słowiańskich. Bo wiecie, tak się zdarzyło, że w końcu przeczytałam drugi tom i muszę się tym z wami podzielić.

Nie będę wiele mówić o fabule, bo to nie ma najmniejszego sensu. Nie chcę rzucać niepotrzebnymi spoilerami. Wiedzieć musicie tylko tyle, że Żniwiarz to historia o, uwaga, żniwiarzach, czyli takich człowieczkach zajmujących się przeprowadzaniem różnych upiorków do upiorkowego „nieba” czyli do Nawi. Ta nietypowa robota oprócz mnóstwa wrażeń przynosi ze sobą mały bonus; gdy żniwiarz umiera, każdorazowo odradza się w innym ciele. A fabuła drugiego tomu zostaje podjęta praktycznie od razu po jej urwaniu w Pustej nocy, także ja już nic więcej nie zdradzam.

Pierwsza część mi się bardzo podobała. Porównałam ją do mojego ukochanego Supernatural i w przypadku Czerwonego słońca także nie zamierzam się tego wypierać. Co więcej, to stwierdzenie wydaje mi się być jeszcze bardziej na miejscu. Hendel w kontynuacji zrzuca na swoich bohaterów więcej potworów; nie tylko pod względem liczby, ale i różnorodności. Autorka wykorzystała już znane nam legendy z poprzedniej części, ale wzbogaciła historię o kilka kolejnych, także nie można się nudzić.

Nowa część oznacza nowych bohaterów. Dajmy na to postać Magdy o wiele bardziej przypadła mi do gustu. Wcześniej nie było źle, ale teraz jest po prostu wybornie (zorientowani w temacie wiedzą dlaczego). Ciocia Janina, mój mistrz! A jej wnukowie są jeszcze lepsi od niej. I w tym akapicie potrafię znaleźć tylko jeden zarzut. Ten zaszczyt przypadł mojej ukochanej Klarze, którą niejednokrotnie chciałam mocno potrząsnąć. Nie dość, że dziewczyna nie ma żadnego charakteru i jest po prostu nijaka, to w dodatku zachowuje się jak zacięta płyta. Chodzi jak taka zabawka na baterię i cały czas powtarza jedno i to samo. Mówisz jej coś raz, ona dalej swoje. Mówisz drugi, też bez odzewu. To ona jest najważniejsza, to jej wszystko ma być przychylne.

Wiadomość dnia i równocześnie punkt główny programu? Pozbyliśmy się tego drętwego wątku miłosnego! Hip hip, hura! A dodatkowo relacje między bohaterami wypadają o niebo lepiej. Nie są tak formalne i bezwyrazowe. Teraz stały się dużo bardziej swobodne i naturalne.

Ogólnie Czerwone słońce czytało mi się dużo lepiej niż Pustą noc. Znalazłam trzy wyjaśnienia na tę zaistniałą sytuację. Chyba najważniejsze, to jest drugi tom. Znam już bohaterów i cały świat, a zawsze łatwiej jest wciągnąć się w coś znajomego. Odczułam to w swoim podejściu, ale i w sposobie pisania autorki, jakby już wiedziała, na co może sobie pozwolić, gdzie może zaszaleć, a gdzie trzeba przystopować. Trzeci powód jest taki, że fabuła po prostu jest ciekawsza.

Przez całą książkę czytelnik czuje, że zbliża się coś wielkiego. Już od samego początku wiemy, gdzie akcja się rozwiąże, ale też wiele zostaje zatajone, by nie pozbyć się wszystkich asów z rękawa już na samym wstępie. Moim zdaniem to dużo dodaje do powieści, bo przez całe 400 stron siedzimy jak na szpilkach i czekamy na to, co się wydarzy.

Moje największe „ale” tym razem znalazłam na samym końcu, dokładniej na ostatniej stronie. Najwidoczniej Hendel czuje mięte do tego rodzaju finałów. Nie mnie to oceniać, może kobieta ma jakiś fetysz… ale kurczę, tym razem element zaskoczenia był dla mnie zerowy. Tym bardziej, że mam już doświadczenie z innymi książkami autorki, więc podejrzewałam, że tak może to się potoczyć.

Drugi tom Żniwiarza to bardzo dobra kontynuacja. Czyta się ją jeszcze lepiej, kolejne strony aż same się przewracają. Nie jest to może coś,  co zmieni wasze życie, ale na pewno je urozmaici i umili wam kilka wieczorów. No i bądźmy szczerzy, ile książek opartych na słowiańskich wierzeniach czytaliście, hm?

Za egzemplarz do recenzji dziękuję wydawnictwu Czwarta Strona i We Need Ya!

Fakty objawione: 

Tytuł: Żniwiarz: Czerwone słońce

Autor: Paulina Hendel

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Ilość stron: 432

Grubość grzbietu: 3 cm

Masa: 480 g

Ciężar: 4,7 N [g=9,81 m/s2] 

Cena: 36,90 zł

Mobilność: M+ (uwaga na literki!)