Zwiastun lepszy od samego filmu? "Pierwszy śnieg" reż. Tomas Alfredson [RECENZJA]

Na ten film czekałam dobre pięć lat.

Może nie dałam wam tego odczuć w drastyczny sposób, bo wtedy jeszcze nie parałam się pisaniem bloga, ale wiedzieć musicie jedno; uwielbiam kryminały. Ale tylko skandynawskie, nie pytajcie dlaczego, bo sama nie wiem. Wśród gąszcza norwesko-szwedzko-podobnych autorów na prowadzenie w moim prywatnym rankingu wyłonił się Jo Nesbo z całym swoim dorobkiem. Pomińmy fakt, że do tej pory przeczytałam tylko 5 jego książek (ja sobie dawkuję przyjemność, sami rozumiecie). Jasnym było, że na Pierwszy śnieg pójdę możliwie jak najszybciej.

Zaznaczam na wstępie, że nie czytałam pierwowzoru. Ja wiem, zbrodnia, hańba. Najpierw książka, potem film i inne takie. Ale! W tym konkretnym przypadku postanowiłam złamać swoją zasadę i spróbować czegoś nowego. Zawsze czytam powieść, która podoba mi się w jakimś tam stopniu. Później udaję się do kina na ekranizację i mimowolnie oceniam ją na podstawie książki. Zawsze gdzieś się doczepię, że autor zrobił to inaczej, lepiej, scenarzyści zboczyli z kursu, reżyser źle poprowadził aktorów. Odbieram sobie tym przyjemność z oglądania filmu. Tym razem chciałam upiec dwie pieczenie na jednym ogniu i podwójnie miło spędzić czas także nie goniłam z lekturą Pierwszego śniegu. Zaryzykowałam.

I… Ten film był po prostu zły. Jak można chcieć zacząć przenosić serię na ekran i zacząć od siódmego tomu? Harry Hole jest głównym bohaterem, alkoholikiem, policjantem i człowiekiem zmagającym się z wieloma innymi uzależnieniami. W powieściach wszystko zostało ładnie nakreślone dlaczego tak a nie inaczej potoczyły się jego losy, dlaczego szuka zapomnienia w napojach wysoko procentowych. A w filmie? Jego nałóg jest wyrwany z kontekstu, bo obserwujemy go na zupełnie innym etapie rozwoju niż powinniśmy. Odbiorca nie wie, o co chodzi. Więcej się mówi o alkoholizmie Harry’ego niż go pokazuje, bo to ma swoje przełożenie w całej historii postaci.

Skoro już jestem przy historii postaci… W filmie pojawiają się takie osoby jak Rakel i Oleg. Kto czytał, ten wie, że to była partnerka Harry’ego i jej syn. Kto nie czytał, ten się przez dwie godziny zastanawia, o co chodzi z tymi ludźmi. Tak, dobrze zgadujecie, w produkcji nigdzie wprost nie jest powiedziane, kim jest ta dwójka. Ale spokojnie, gdzieś w połowie filmu pewnie byście ogarnęli, o co z nimi biega.

Sprawa kryminalna. Co to, kurczę, było. Powieści Jo Nesbo mają to do siebie, że w każdej pisarz rozpoczyna określoną ilość wątków, które z pozoru się ze sobą nie łączą w żaden sposób. Na początku nie ogarniamy za wiele, ale z każdą kolejną stroną wiedza układa się nam w głowie, a puzzle wskakują na swoje miejsce. Razem z bohaterami możemy brać udział w śledztwie i typować, kto jest mordercą. A w filmie? To był zlepek scen, które nie miały logicznego przełożenia na główny wątek fabuły. Najpierw retrospekcje były opatrzone ładnym podpisem kiedy i gdzie się dzieją, później z tego zabiegu zrezygnowano i trzeba było się domyślać, w jakim momencie akcji jesteśmy. Pomijając już ten aspekt techniczny… wspomnienia, które nam serwowano, nic nie wnosiły. Końcowo i tak nie ogarniam, po co one się tam pojawiały, bo w dużej mierze nie miały zbyt wiele związku z głównym wątkiem.

Najbardziej boli mnie chyba zwiastun, który jest idealną wizytówką tego, jak montaż może zdziałać cuda. Oglądając go szykowałam się na pełen emocji kryminał z moim ulubionym policjantem w roli głównej. Zagadki, tajemnice, psychopatyczni mordercy, wybuchy… i wiele więcej. A w filmie zostało pokazane o wiele mniej. Niektóre sceny, które pojawiły się w trailerze zostały po prostu wycięte, ba, wszystkie wątki, które mogłyby do nich prowadzić, usunięto. (Czytałam gdzieś, że to z powodu gafy reżysera, który zapomniał dokręcić iluś tam rzeczy na zdjęciach w Europie i potem w postprodukcji jak sprawa wyszła na jaw, trzeba było wyciąć te wątki w całości).

Z tego co mówi Filmweb i recenzje w internetach, Pierwszy śnieg nie wywarł dobrego wrażenia na publiczności. Ciekawa jestem jak seanse przełożą się na kwestie finansowe i czy producenci zaryzykują zekranizowanie kolejnej części. Boję się, że przez ten brak logiki w samej fabule filmu, to będzie pierwszy i ostatni występ Harry’ego Hole’a na wielkim ekranie. Chociaż z drugiej strony jeśli kolejne filmy z tej odsłony miałyby tak wyglądać, to może lepiej ukrócić to już na wstępie.