Seriale? Seriale #2 - Famous in Love/ The End of the F***ing World/ Anne with an E

Jeśli chcecie wiedzieć, co ostatnio udało mi się obejrzeć, to czytajcie dalej, bo mam dla was kolejną porcję seriali! Jak widzicie, w pełni wykorzystuję moje upragnione wakacje. Mam nadzieję, że nie dostanę zakwasów od przełączania odcinków, haha!

Famous in Love: sezon 2

Nie wiem, czy pamiętacie, ale wierzę w was, że pamiętacie (a jeśli jednak waszaskleroza jest równie urokliwa jak moja, to podrzucam wam link), to w zeszłym roku robiłam dość obszerny post na temat pierwszego sezonu Famous in Love. Byłam w nim zakochana. Widziałam wiele błędów i do teraz jestem świadoma, że nie jest to serial górnych lotów, ale odnalazłam w nim swoje idealne guilty pleasure. Dlatego też z wielkim biciem serca oczekiwałam na jego wznowienie.

FIL opowiada o losach Paige Townsen (there’s no „d” at the end), która poświęca swoje życie studiowaniu ekonomii w Los Angeles. Praktycznie z dnia na dzień przez zupełny przypadek trafia na casting do wielkiej hollywoodzkiej produkcji na miarę Zmierzchu czy Harry’ego Pottera i otrzymuje w niej główną rolę. Teraz musi zmierzyć się ze sławą i problemami, które zaczynają się mnożyć.

Odkryłam ciekawą rzecz odnośnie tego serialu. Pierwszy sezon obejrzałam w dwa dni w całości. W przypadku drugiego najpierw oglądałam na bieżąco nowe odcinki, które wychodziły co tydzień. Szybko zauważyłam, że nie mogę się wkręcić w fabułę i że całość nie przyciąga mnie do siebie tak, jak zrobił to pierwszy sezon w zeszłym roku. Dlatego też poczekałam, aż reszta odcinków się ukaże i ostatnie trzy obejrzałam na jednym wdechu w jeden wieczór. Także wnioski? Famous in Love najlepiej ogląda się jednym ciągiem, przynajmniej mnie.

W drugiej serii dochodzą nowe postacie, które zdecydowanie namieszają w życiu bohaterów. Wychodzą na jaw wydarzenia, które mają diametralny wpływ na ich dalsze losy. Akcja nie zwalnia tempa, intrygi dalej rosną jak grzyby po deszczu, a ścieżka dźwiękowa idealnie wszystko dopełnia. Jestem zachwycona kontynuacją i po finalnym odcinku wprost nie mogę się doczekać kolejnego sezonu. Mam nadzieję, że stacja postanowi wznowić serial, bo póki co nie ma oficjalnej informacji na ten temat.

Aha! Jeszcze jedno. Pamiętacie, jak zachwycałam się Jakiem? Otóż to jest już nieaktualne, bo oficjalnie zmieniłam drużynę. Teraz jestem w #TeamRainer!

The End of the F***ing World

Ten serial ma 8 odcinków z czego każdy trwa 20 minut więc z powodzeniem można obejrzeć go w całości podczas jednego posiedzenia w niecałe 3 godziny. Ma to duże znaczenie, bo sądzę, że z tą produkcją powinno zapoznać się w całości albo wcale. Jest na tyle krótka, że warto poświęcić jej ten czas i dopiero później ocenić, czy było warto. W moim przypadku nie, ale ja jestem zapewne odosobniona. Po prostu nie przemawia do mnie sposób, w jaki przedstawiono temat morderstw i seksu w The End of the F***ing World.

Śledzimy losy Jamesa, który jest przekonany, że jest psychopatą. Zdarzyło mu się włożyć rękę do rozgrzanego oleju, bo tak. Teraz planuje popełnić morderstwo. Z drugiej strony mamy Alyssę, która nie odnajduje się we własnym domu z nowym ojczymem obecnym w jej życiu. Swoją niepewność stara się zamaskować agresywnym i kontrowersyjnym zachowaniem. Gdy tych dwoje się spotyka, postanawiają wziąć sprawy w swoje ręce, co nie doprowadzi ich do miejsca, w którym chcieliby się znaleźć.

Ten serial ma bardzo dużo zalet. Szczerze? Nie jestem w stanie wymienić chyba żadnej jego wady. Fabuła jest ciekawie poprowadzona, wszystko ma swoją przyczynę i skutek, pomysł na historię jest bardzo oryginalny, a aktorzy wcielający się w główne role odwalają kawał dobrej roboty. Do tego ścieżka dźwiękowa, idealnie dobrana do każdej sceny i przepiękne kadry, które nieraz chciałoby się ustawić na tapetę w komputerze czy telefonie.

Ja zaś mam swoje zdanie, za które winię mój własny gust i sposób podejścia do życia. Jeśli ktoś z was jest bardziej wrażliwy na bezczelnych nastolatków, którzy stawiają sobie za cel pokazanie dorosłym, gdzie ich miejsce, a przy okazji w niesmaczny sposób traktują seks, to szczerze odradzam. To mnie najbardziej odrzuca od tej produkcji, ale to tylko kwestia mojego poczucia estetyki. Także za drugi sezon (jeśli taki powstanie) ja podziękuję, ale jeśli ktoś z was ma ochotę na obejrzenie The End of the F***ing World, to nie odradzam, a wręcz zachęcam do spróbowania, bo może akurat wy odnajdziecie w nim coś fajnego.

Anne with an E/ Ania, nie Anna: sezon 2

Ania powróciła! W zeszłym roku Netflix uraczył nas nową wersją klasycznych książek Lucy Maud Montgomery o przygodach słynnej Ani Shirley. Zakochałam się w nowej odsłonie Zielonego Wzgórza do tego stopnia, że pomimo ogromnych chęci brakowało mi słów, by sklecić kilka zdań pochwały na bloga i wytłumaczyć wam z zachwytem, że powinniście po ten serial natychmiast sięgnąć. Niedawno ukazał się drugi sezon i… jestem w tej samej sytuacji. Ponownie jestem tak oczarowana, że ciężko będzie mi napisać cokolwiek innego niż „OMG TO BYŁO GENIALNE”.

Anne with an E to luźna interpretacja klasycznych powieści, z oryginałami mając niewiele wspólnego. To nie jest standardowa ekranizacja, która przekłada słowo pisane na ekran i chwała niebiosom, bo takich dostaliśmy już dwa miliony. Netflix zdecydował się poniekąd napisać historię Ani na nowo. Oczywiście wykorzystuje znane i cenione motywy, nie brakuje zamieszania dotyczącego pomyłki z adopcją Ani, incydentu z nalewką czy zielonych włosów u głównej bohaterki. Znajdziemy to, ale też mnóstwo innych nowych rzeczy, które doskonale wpisują się w konwencję Avonlea, idealnie komponując się z tymi znanymi z książek.

Drugi sezon oferuje nam 10 odcinków (o dwa więcej niż pierwszy!) wypełnionych przekrętami, problemami finansowymi, zmaganiami z tym okropnym rudym kolorem włosów, próbami dojścia do porozumienia z Marylą, spotkaniami z przyjaciółmi i spełnianiem swoich pasji. Co więcej, twórcy postanowili znacząco wyjść poza swoją strefę komfortu wplatając tu wątek związany z rasizmem, raczkującym feminizmem czy odkrywaniem swojej orientacji seksualnej. Wszystko zostało tak doskonale napisane przez scenarzystów, a role tak genialnie odegrane przez aktorów, że nie sposób jest to opisać, to trzeba zobaczyć.

Ania z Zielonego Wzgórza zyskuje zupełnie nową duszę, jednocześnie pozostając sobą i będąc utrzymaną w starym dobrym klimacie. Ania, nie Anna to serial pełen emocji; jednej chwili będziecie się śmiać razem z bohaterami, w drugiej płakać nad ich nieszczęściem, w trzeciej bać się o ich przyszłość, a w czwartej zaciskać pięści przez niesprawiedliwość, która ich dotyka.

Teraz pozostaje mi czekać na trzeci sezon, by znów obejrzeć go w przeciągu dwóch dni, przeżyć rollercoaster emocjonalny i odkryć Anię na nowo. (A! Jest jeszcze Gilbert <3<3<3).

To by było na tyle jeśli chodzi o ten przegląd ostatnio obejrzanych przeze mnie seriali. A wy znacie któryś ze wspomnianych tu tytułów? 

Pamiętajcie o moim TVTime (ToReadOrNotToRead), by być na bieżąco :D